درآغازین روز سال 1386 مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای بادرایت وتدبیر والای خود این سال را سال «اتحادملی وانسجام اسلامی» ‌نامیدند ، این نامگذاری بهترین راه را برای امت اسلامی نمایانگر نمود و در شرایطی که  استکبارجهانی با توجه به تحولات منطقه دست به فتنه انگیزی ها و تهدیدهای بسیاری زده است،چراغی است برای ایجاد جامعه ای منسجم وهمدل ؛چراکه یکی ازضروریات جهان اسلام وباید گفت تنها راهکار برای مقابله با تهاجمات تخریبی و همه جانبه دشمنان علیه اسلام و به تعبیر دیگر«ناتوی فرهنگی» انسجام امت اسلام حول مشترکاتشان می باشد.
بدون تردید اتحاد و انسجام اسلامی یکی از ضروری ترین موضوعات مورد توجه دین اسلام است ؛از این رو قرآن ؛ مهم ترین منبع اسلامی،  به طور ویژه ای پرداخته وبرای برقراری این  یگانگی و نیز حفظ آن، راه‏کارهای گوناگونی را پیش بینی کرده است.
ما هم به دلیل اهمیت موضوع انسجام امت اسلامی از این به بعد در این وبلاگ به بررسی این مبحث از دیدگاه قرآن خواهیم پرداخت؛ امید است که دوستان با پیشنهادات خود ما را یاری نمایند.

عید بزرگ آخرین پیامبر نور و رحمت ،حضرت محمد مصطفی(ص)  را به تمامی مسلمانان تبریک  عرض می کنم .

یکی از سوالاتی که در رابطه با پیامبر اعظم (صلى الله علیه وآله وسلم) مطرح است ؛ فرموده  پیغمبر (ص( مبنی بر آن است  که «سوره‏ هود و نظایر آن مرا پیرکرد»
سوال شده است که آن سوره ها کدامند و علت این بیان پبامبر جه بوده است ؟
در جواب می گوییم ؛ آن سوره ها عبارتند از: سوره هود ، نبأ ، واقعه و مرسلات ؛اما علت این بیان پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) آن است که : خداى متعال در آیه 112 سوره هود خطاب به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید: «پس همان گونه که فرمان یافته اى ، استقامت کن ، و نیز کسانى که با تو به سوى خدا آمده اند (باید استقامت کنند) و طغیان نکنند ، که خداوند آنچه را انجام مى دهید مى بیند .»
در تفسیر مجمع البیان از ابن عباس روایت شده: «هیچ آیه اى شدیدتر و مشکل تر از این آیه بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل نشد; لذا هنگامى که اصحاب از آن حضرت پرسیدند: چرا به این زودى موهاى شما سفید و آثار پیرى نمایان شده است ؟ فرمود: مرا سوره هود و واقعه پیر کرد .»

یادآورى مى شود که آیه یاد شده شامل چند دستور مهم است: استقامت و پایدارى براى خدا ; رهبرى و مبارزه در مسیر حق و عدالت .

 چنان که در برخى روایات نیز وارد شده است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) ، فرمودند: «پیر کرد مرا سوره هود ، براى خاطر این آیه» و اشاره فرمودند به آیه هود ، 112 و با آن که شبیه این آیه بدون «و من تاب معک» در سوره شورى نیز وارد شده است ، ولى حضرت فقط نام سوره هود را مى برند؛ این براى آن است که خداى تعالى استقامت امت را نیز از ایشان خواسته است و حضرت بیم آن داشت که مأموریت انجام نگیرد و گرنه خود آن حضرت استقامت داشت .
از طرف دیگر ، مضامین اغلب آیاتِ این چهار سوره ، درباره آغاز قیامت و کیفیّت حساب و کتاب و عذاب هاى الهى در روز رستاخیز است به گونه اى که سوره نبأ ـ در آغاز سوره ـ از حادثه بزرگ نبأ عظیم یاد مى کند که منظور ، روز قیامت است .
هم چنین در سوره واقعه ، اخبار تکان دهنده اى از حوادث هول ناک و مجازات مجرمان در روز قیامت آمده است و لحن سوره مرسلات نیز ، مشابه سه سوره دیگر است که خداوند مطلب خود را با قسم هاى شدید شروع مى کند و وعده وقوع حتمى قیامت را مى دهد و چند بار بعد از هر فراز از سخنان خود مى فرماید: «وَیْلٌ لِّلْمُکَذِّبِین; واى بر تکذیب کنندگان ، در آن روز .» (آیات: 15 ، 19 ، 24 ، 28 ، 34 ، 40 ، 45 ، 47 ، 49); چنان که برخى از مفسّران گفته اند: یکى از علّت هایى که این چهار سوره ، سبب پیرى زودرس در پیامبر(صلى الله علیه وآله) شدند ، همین معانى است; چون خود پیامبر(صلى الله علیه وآله) ، اهل یقین بود ، گویا این حوادث را با چشم خود مى دید و براى او فراتر از یک خبر بود; به همین جهت بیش تر بر او تأثیر مى گذاشت; از طرف دیگر ، چون ایشان ، پیامبر رحمت بود و تحمّل عذاب امّت خود را نداشت ، وقتى از طریق این آیات مطلع مى شد که عده اى از امّت او بر اثر گمراهى ، به این عذاب ها گرفتار مى شوند ، رنج مى برد; مانند رنج بردن پدرى که فرزندش ، بر اثر خطایى که مرتکب شده ، پیش چشمش شکنجه و عذاب شود . این مسئله نیز ، سبب ناراحتى و نگرانى بیش از حدّ پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى شد و این چند چیز روى هم ، باعث شدند تا پیامبر(صلى الله علیه وآله)  ، زودتر از موعد طبیعى پیر شوند .