همیشه فکر می کردم چرا مسلمین با وجود اینکه یک دین و یک کتاب دارند و در بسیاری از احکام با هم موافقند ولی این همه اختلاف در بین آن ها وجود دارد.مگر در قرآن نیامده است که مومنین با هم برادرند پس علت این همه اختلاف چست؟
درپاسخ به این سوال به یکی دیگر از عوامل و راهکارهای انسجام می پردازمکه اگر به آن عمل شود بسیاری از مشکلات ما حل خواهد شد ؛چراکه اگر به اطراف خود خوب بنگریم خواهیم دید اگر در جامعه اختلافی وجود دارد به خاطر انجام ندادن کامل احکام دینی می باشد. عاملی که می تواند ما را در برابر فرو رفتن در منجلاب اختلاف بیمه کند،آن عامل عبارت است از پذیرش کامل دین اسلام به این نحو که اگر مومنان، اسلام را به طور کامل بپذیرند دیگر جایی برای اختلاف و تفرقه باقی نخواهد ماند، به همین دلیل قرآن در آیه 208 سوره بقره از مومنان میخواهد که به قرآن و دیگر کتابهای آسمانی ایمان آورند واسلام را بدون هیچ کم و کاست پذیرا باشند: «اى کسانى که ایمان آوردهاید! همگى در صلح و آشتى درآیید! و از گامهاى شیطان، پیروى نکنید که او دشمن آشکار شماست.»
همان گونه که قبلا قول دادم از این به بعد به بررسی ابعاد و راه کارهای انسجام اسلامی از دیدگاه قرآن می پردازم تا ان شاءالله در پناه قرآن بتوانیم با اتحاد و هم دلی بر مشکلات خود فایق آئیم.
در این پست به بررسی یکی از مهم ترین این راهکارها می پردازیم و آن توجه به نقاط مشترک میان افراد جامعه است؛ چرا که اصول مشترکی میان مردم جامعه وجود دارد مانند: توحید، نبوت و معاد که هر کدام میتواند محور همگرایی مردم شود؛ این اشتراکات میتواند موجب وحدت بین جوامع بزرگ اسلامیو حتی ادیان بزرگ بشری شود.
با توجه به این نکته مردم به جای آن که به سوی اختلاف کشیده شوند، به اشتراکات خود توجه کرده و در مسیر یکپارچگی حرکت خواهند کرد. قرآن بر این نقاط، انگشت گذاشته و بر اشتراکات جوهری انسان، این چنین تأکید کرده که منشأ انسان و مادّه اوّلیه و عصاره وجودی انسانها یکی است و آنها همه از خاک آفریده شدهاند(حج/5) و پدر و مادرشان یکی است و از یک پدر و مادر زاده شدهاند؛ چنان که مىفرماید: «اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.» (حجرات/13)
در سوره اسراء کرامت انسانی را متعلق به همه انسانها دانسته، به بیان شخصیت والاى نوع بشر و مواهب الهى نسبت به او مىپردازد، مىفرماید: ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم؛ «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ». (اسراء/70) و این برتری برای همه فرزندان آدم است که خود یکی از مشترکات انسانهاست.
درآغازین روز سال 1386 مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای بادرایت وتدبیر والای خود این سال را سال «اتحادملی وانسجام اسلامی» نامیدند ، این نامگذاری بهترین راه را برای امت اسلامی نمایانگر نمود و در شرایطی که استکبارجهانی با توجه به تحولات منطقه دست به فتنه انگیزی ها و تهدیدهای بسیاری زده است،چراغی است برای ایجاد جامعه ای منسجم وهمدل ؛چراکه یکی ازضروریات جهان اسلام وباید گفت تنها راهکار برای مقابله با تهاجمات تخریبی و همه جانبه دشمنان علیه اسلام و به تعبیر دیگر«ناتوی فرهنگی» انسجام امت اسلام حول مشترکاتشان می باشد.
بدون تردید اتحاد و انسجام اسلامی یکی از ضروری ترین موضوعات مورد توجه دین اسلام است ؛از این رو قرآن ؛ مهم ترین منبع اسلامی، به طور ویژه ای پرداخته وبرای برقراری این یگانگی و نیز حفظ آن، راهکارهای گوناگونی را پیش بینی کرده است.
ما هم به دلیل اهمیت موضوع انسجام امت اسلامی از این به بعد در این وبلاگ به بررسی این مبحث از دیدگاه قرآن خواهیم پرداخت؛ امید است که دوستان با پیشنهادات خود ما را یاری نمایند.