همنشین تو از تو به باید                      تا تو را عقل و دین بیفزاید

زندگی مجموعه ای از آشنایی ها ، رابطه ها و رفاقت هاست .زندگی پیمودن راهی تا سرمنزل کمال و سعادت است . از این رو در زندگی نیاز به همراه وجود دارد .نقش همراه و همنشین نیز در انسان رفتار و کردار او روشن است . پس باید اطرافیان را خوب نگریست و دوستان و معاشران را از بهترین ها برگزید.چون نشست و برخاست و رفت و آمد با نیکان و بدان ، صالحان و فاسدان هرکدام تأثیر خود را بر ما می گذارد . تأثیری که دامنه آن تا قیامت هم کشیده می شود .قرآن از حسرت انسانهایی یاد می کند که راه خود را از پیامبران جدا کردند و دوستی با رسول خدا را کنار گذاشتند و با بدان رفاقت کردند :«یا لیتنی اتَخَذتُ مَعَ الرّسولِ سَبیلاً یا لَیتَنی لَم أتَّخِذ فُلاناً خَلیلاً »اى کاش با رسول (خدا) راهى برگزیده بودم! اى واى بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم!فرقان 28،27

انتخاب دوست شایسته و همدم پاک، گامی در جلوگیری از هرزگی و بیهودگی هاست . کسی که به سعادت خویش دل بسته است دل به دوستان هرجایی نمی بندد و می کوشد تا بین «دوست»و«دوست نما» تفاوت قایل شود . توصیه قرآن کریم این است:«کُونوا مَعَ الصّادقین» و الگوی شایسته را پیامبر (ص) و حضرت ابراهیم (ع) معرفی می کند .همچنین از حضرت اسماعیل با این صفت یاد می کند که :«کانَ صادِقَ الوَعد» به وعده اش صادقانه وفا می کرد .مریم 54

امام صادق (ع) می فرمایند:«از سه طائفه مردم کناره‏گیرى کن و هرگز طرح دوستى و رفاقت‏باآنان مریز خائن، ستمکار و سخن چین. زیرا کسى که براى تو به‏دیگرى خیانت کند، روزى نیز به تو خیانت‏خواهد کرد و کسى که‏براى تو به دیگران ظلم و تجاوز کند، به تو نیز ظلم خواهد کرد وکسى که از دیگران نزد تو سخن چینى کند، علیه تو نیز نزد دیگران‏سخن چینی خواهد نمود.»

اینها هرکدام نمونه عینی پاکی ها است و دوستی با صالحان و نیکان که توصیه خداست ، انسان را به طهارت و تقوا می کشد .آرزوی اهل ایمان، دعای متعالی و خواسته قلبی آنان این است که چه در دنیا و چه در آخرت با ابرار باشند و حتی با نیکان بمیرند و محشور شوند .

لحظات زندگی ات را با کسی بگذران که نه الزاماْ هم درد تو،بلکه هم شأن تو باشد.برای شناختن شأن افراد به تنها چیزی که نیاز داری زمان است.پس هرگز از پیوندی جدید و در پی آن جدایی و تنهایی نترس. برای یافتن نیاز به گشتن است! اما بیم داشته باش از اینکه در تشخیص شأن افراد دچار اشتباه شوی و زندگیت را با آنها در یک کاسه بریزی.

تو اول بگو با کیان زیستی                    پس آن گه بگویم که تو کیستی

برداشتی آزاد از کتاب سلوک قرآنی