به نام خدا

سلام عليكم

چند نكته درباره فرمايش شما:

1. اين كه ائمه مرجع ديني اند و منادي وحدت، ترديدي در آن نيست؛ اما توجه داشته باشيد كه غاليان بسياري از روايات را در لعن خلفا ساخته اند كه هرگز منبع خوبي براي وحدت سني و شيعه نمي توانند باشند.

2. قابل قبول نيست كه «اولي الامر» در آيات قرآن به معناي ائمه باشند؛ زيرا اين آيات خطاب به مردم مدينه است در زمان پيامبر و در آن زمان ائمه نبودند و صاحب امر و فرمان نيز به طور طبيعي نبودند. بنابراين بايد مراد از آنان همان كساني باشد كه از سوي پيامبر در زمان حياتش به امري منصوب شده بودند؛ نظير فرماندهان عزوات و سريه ها. سياق آيه نساء نيز ناظر به جنگ است. ملاحظه فرماييد: وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ اْلأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى أُولِي اْلأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلاَّ قَليلاً (83) فَقاتِلْ في سَبيلِ اللَّهِ لا تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنينَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْكيلاً (84)

3. البته اگر آيه را الغاي خصوصيت بكنيم، مفهوم كلي آيه شامل ائمه و ساير كساني كه بعد از پيامبر(ص) هم بودند و خواهند بود، هم مي‏شود؛ اما منطوق آيه هرگز چنين دلالتي ندارد.